|
|
|
| Yazar |
Mesaj |
|
Yaş :
Kayıt tarihi :
12/03/08
Mesaj Sayısı :
607
Bulunduğunuz İl :
burda olmak önemli
Meslek/Hobi :
web tasarım
Tuttuğunuz Takım :
intekli
|
 Konu: BÖLGELER COĞRAFYASI  Mayıs 14th 2008, 16:02 |
|
|
BÖLGELER COĞRAFYASI
KARADENİZ
BÖLGESİ
KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:
Yurdumuzun
kuzeyinde, Sakarya’nın doğusundan Gürcistan’a kadar Karadeniz’e paralel
olarak bir şerit gibi uzanır.
Gürcistan, D.
Anadolu, İç Anadolu ve Marmara Bölgeleriyle ve adını aldığı deniz ile
komşudur.
ALANI VE NÜFUSU:
Gerçek alanı olan
143.537 Km2 ile Türkiye topraklarının %18’ini kaplar. Alan bakımından 3.
Büyüklükteki bölgemizdir. Bölge Doğu-Batı doğrultusunda 1400 Km,
Kuzey-Güney doğrultusunda 100-200 Km ile bir şeride
benzer.
Nüfusu 2000
sayımına göre 8.4 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 59 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83
kişi)
BÖLÜMLERİ:
1.Batı Karadeniz
2.Orta Karadeniz
3.Doğu
Karadeniz
YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:
Kıyıları:
Dağlar kıyıya
paralel olarak uzandığı için kıyılar az girintili-çıkıntılıdır. Bu kıyı
tipine Boyuna Kıyı Tipi denir.
Tek doğal limanı
Sinop’tur. Arkasındaki dağların ulaşımı zorlaştırması nedeniyle fazla
gelişmemiştir. Buna rağmen Trabzon, Samsun gibi limanlar yapay olmasına
rağmen ulaşımları sayesinde gelişmişlerdir.
Bu kıyı tipinde
bir kıyı aşındırma şekli olan Falez (Yalıyar) çok
görülür.
Dağları:
Batı K.: Küre
(İsfendiyar) Dağları, Bolu Dağları, Ilgaz Dağları, Köroğlu
Dağları
Orta K.: Canik
Dağları
Doğu
K. .Karadeniz (Rize) Dağları ( Zirvesi: Kaçkar D.3932), Giresun Dağları,
Çimen, Kop, Mescit,
Akdağ ve Yalnızçam Dağları
D. Karadeniz’de
Zigana ve Kop geçitleri vardır.
Akarsuları:
Bartın Çayı
(Ulaşım yapılabilir.), Yenice (Filyos) Çayı
Kızılırmak
(Türk.’nin en uzun ırmağı), Yeşilırmak ve Çoruh (Gürcistan’dan
dökülür.)
Ovaları:
Kastamonu, Bolu ve
Düzce Ovaları. Bafra ve Çarşamba Delta Ovaları
Gölleri:
Sera ve Tortum
gölleri (Heyelan Gölleri), Abant ve Yedigöller. Baraj Gölleri: Almus, Suat
Uğurlu, Hasan Uğurlu (Yeşilırmak), Hirfanlı ve Altınkaya (Kızılırmak),
Sarıyar (Sakarya)
İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Bölgenin kıyı
kesiminde Karadeniz İklimi görülür. İklim bu alanlarda her mevsim
yağışlı ve ılımandır. En fazla yağışı sonbaharda, en azını yazın alır.
Bitki örtüsü Ormandır. Bölge orman bakımından ilk sırada gelir. Yağışlı
ve ılık olduğu için yangın çok azdır. En fazla yağış alan bölgemizdir.
Rize’de en fazla alan şehirdir.
İç kesimlerde
iklim karasallaşır. Dağların bu güney yamaçlarında yazları sıcak ve
kurak kışları soğuk ve kar yağışlı bir iklim görülür. En fazla yağışı
ilkbaharda, en azını yazın alır. Bitki örtüsü ise buralarda
Bozkırdır.
Yağışın bol
olması sayesinde orman ve akarsuların debileri (su miktarları) fazladır.
Yağışın yeterli olması sayesinde nadasa bırakmanın en az olduğu
bölgemizdir. Bölge kuzeye yakın olduğu için güneşten yararlanma süresi
azdır, gölge boyu uzundur, gece-gündüz süresi arasında fark en fazladır.
Kimyasal çözülmenin de en fazla olduğu bölgemizdir.
TARIM
VE HAYVANCILIK:
Fındık: Ordu ve
Giresun çevresinde. Türkiye’de ve Dünyada 1.Sıradadır.
Çay: Rize
kıyılarında. Bol yağış ve yıkanmış toprak ister. Türkiye’de
1.Sıradadır.
Tütün: Orta
Karadeniz ve Bolu-Düzce ovası. Yağışı sevmez. Türkiye’de
2.Sıradadır.
Mısır: Bölgenin
yağışlı kıyılarında. Bölgede tüketilir. Türkiye’de
1.Sıradadır.
Şekerpancarı: Orta
Karadeniz’de, Soya Fasulyesi ve Keten-Kenevir: Kastamonu, Sinop, Zonguldak
ve Ordu’da. Tahıl: Karasal iklimin görüldüğü iç kesimlerde. Sebze ve
Meyve: Sulamanın yapılabildiği kıyı ve iç ovalarda. Zeytin ve
Turunçgiller: D. Karadeniz’de az bir alanda yetiştirilir.
Kıyı kesiminde
yağışlı ve gür otlaklara sahip alanlarda büyükbaş hayvan, iç kesimdeki
düzlüklerde ise küçükbaş hayvan yetiştirilir. Arıcılık ve balıkçılıkta
diğer hayvancılık faaliyetleridir.
YER
ALTI ZENGİNLİKLERİ:
Taşkömürü: Zonguldak
, Bartın ve Kastamonu’da. Türkiye’de tek.
Bakır: Murgul
(Artvin), Küre (Kastamonu), Çayeli (Rize). Türkiye’de
1.Sıradadır.
Linyit: Bolu,
Çankırı, Amasya, Samsun, Ankara’da. Demir: Ordu’da.
Manganez: Trabzon,
Artvin, Amasya ve Kastamonu’da çıkarılır.
ENDÜSTRİ:
Demir-Çelik
Sanayisi: Karabük ve Ereğli’de. Bakır Tesisleri: Samsun’da.
Şeker Sanayisi:
Turhal, Amasya, Suluova, Çorum, Kastamonu ve Çorum’da.
Tütün Sanayisi:
Samsun ve Tokat’ta. Kağıt Sanayisi: Batı Karadeniz’de.
Çay Sanayisi: Rize
ve çevresi. Fındık Sanayisi: Ordu ve çevresi.
Gıda ve Dokuma
Sanayisi: Büyük kentlerin yakınlarında Kurulmuştur.
NÜFUS
VE YERLEŞME:
2000 Sayımına
göre bölgenin nüfusu 8.4 Milyondur. .Nüfus yoğunluğu Km2’ye 59 kişidir.
Nüfus yoğunluğu bakımından Doğu Anadolu’dan sonra en az 2. yoğunluktaki
bölgedir. Bu Türkiye ortalamasının altındadır. Çünkü bölgenin geçim
kaynakları kısıtlı olduğu için çok göç verir. Nüfus kıyı bölümüne, iç
ovalara ve Batı Karadeniz’deki maden ve sanayi alanlarına
toplanmıştır.
Nüfus Artış Hızı
%o 4’tür (Türkiye %o18.34) Yeryüzü şekilleri nedeniyle Dağınık Kır
Yerleşmesi çok görülür. Ev yapımında ağaç sık kullanılır. Nüfusun %51’i
kırsal kesimde yaşar (Türkiye’de % 35) , Halkı genellikle tarım ve
hayvancılıkla uğraşır.
TURİZM:
Bolu’da Abant
Gölü ve Yedigöller. Kastamonu’da Safranbolu Evleri. Bolu-Kartalkaya ve
Ilgaz Dağlarında Kayak Turizmi. Samsun ve Tokat’ta Kaplıcalar.
Trabzon-Maçka’da Sümela Manastırı.
Plajlar ve
Karadeniz Yaylalar.
TARİHİ ÖNEMİ:
Samsun M.
Kemal’in 19 Mayıs 1919’da Anadolu’ya ayak bastığı yerdir. Havza, Tokat
ve Amasya Milli Mücadeledeki diğer önemli kentlerdir.
Kastamonu’da M.
Kemal’in şapka takarak. Kılık Kıyafet İnkılabını başlattığı
şehirdir.
BÖLGE
HAKKINDA NOTLAR:
Ø
Alan
bakımından %18 ile 3. Büyük bölgemizdir.
Ø
Kırsal
nüfusun en fazla olduğu bölgemizdir.
Ø
Ormanlarımızın %27’sine sahip olarak 1.Sıradadır.
Ø
En
fazla yağış alan bölgedir.
Ø
Nadasa
bırakmanın en az olduğu bölgedir.
Ø
Temel
geçim kaynağı tarımdır.
Ø
En
çok göç veren bölgedir.
Ø
Güneşten yararlanma oranı en az bölgedir.
Ø
Gölge
uzunluğu en fazla bölgedir.
Ø
Gece-Gündüz süresi arasındaki farkın en fazla olduğu
bölgedir.
Ø
Kimyasal çözülmenin en fazla olduğu bölgedir.
Ø
En
fazla heyelan olan bölgedir.
Ø
En
fazla falez (yalıyar) olan bölgedir.
Ø
Çay,
Fındık, Mısır, Keten-Kenevir, Soya Fasulyesi üretiminde 1.
Sıradadır.
Ø
Taşkömürünün tamamı ve Bakırın yarısı bu bölgeden
sağlanır.
Ø
Kereste en çok Sinop, Kastamonu ve Bolu’da
üretilir.
Ø
Boyuna
kıyı tipi görülür.
Ø
Sıcaklık ortalaması 14-15 derece, yağış ortalama 1000
mm’dir.
Ø
Çatalağzı Termik Santrali bu bölgededir.
Ø
Kızılırmak Türkiye’nin en uzun ırmağıdır.
Ø
Batın
Çayının kısa bir bölümünde akarsu ulaşımı
yapılabilmektedir.
Ø
Yeryüzü şekilleri nedeniyle İnsan ve hayvan gücüyle tarım
yaygındır. |
|
| |
|
|
Yaş :
Kayıt tarihi :
12/03/08
Mesaj Sayısı :
607
Bulunduğunuz İl :
burda olmak önemli
Meslek/Hobi :
web tasarım
Tuttuğunuz Takım :
intekli
|
| Konu: Geri: BÖLGELER COĞRAFYASI Mayıs 14th 2008, 16:03 |
|
|
MARMARA
BÖLGESİ
KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:
Ülkemizin
kuzey-batısında yer alır. Bulgaristan, Yunanistan, Karadeniz, Marmara ve
Ege Denizleri, Karadeniz, Ege, İç Anadolu ve Karadeniz Bölgeleri ile
komşudur.
ALANI VE NÜFUSU:
Gerçek alanı
67.306 Km2. Ülke yüzölçümünün %8.5’ini kaplar. 6.Büyüklükteki
bölgemizdir.
Nüfusu 2000
sayımına göre 17.3 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 258 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83
kişi)
BÖLÜMLERİ:
1.Yıldız Dağları
(Istranca) Bölümü
2.Ergene Bölümü
3.Çatalca-Kocaeli
Bölümü
4.Güney Marmara
Bölümü
YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:
Kıyıları:
Karadeniz ne
Kuzey Marmara kıyıları fazla girintili-çıkıntılı değildir. Falez (Yalıyar)
çok vardır. Fakat Güney Marmara kıyıları girintili-çıkıntılıdır.
İzmit, Gemlik,
Erdek ve Saros körfezleri vardır.Gelibolu, Biga, Kapıdağ, Armutlu,
Çatalca-Kocaeli başlıca yarımadalarıdır.Gökçeada, Bozcaada, Marmara Adaları,
İmralı, İstanbul Adaları ise başlıca adalarıdır.İstanbul ve Çanakkale
Boğazları Ria Tipi kıyılardır.Kapıdağ Yarımadası bir kıyı biriktirme
şekli olan Tombolo’dur.
Dağları:
Ortalama
yükseltisi en az bölgedir. En yüksek dağı Uludağ’dır (2543 m).Yıldız
Dağları, Koru Dağlar, Işıklar Dağları, Biga Dağları, Samanlı Dağları diğer
dağlarıdır.Yerşekilleri sade olduğu için ulaşımı da
kolaydır.
Akarsuları:
Sakarya’nın aşağı
kesimi, Susurluk, Meriç ve onun kolu Ergene. Bu akarsular baraj yapımı
için uygun değildir. Ağızlarında delta oluşturamazlar. Çünkü akıntı ve
yatak eğimi fazladır.
Ovaları:
Kastamonu, Bolu ve
Düzce Ovaları. Bafra ve Çarşamba Delta Ovaları
Gölleri:
İznik, Manyas,
Sapanca ve Ulubatlı Tektonik göldür.
Terkos, Küçük ve
Büyük Çekmece Gölleri Kıyı Seti gölüdür.
Ömerli Baraj gölü
de bulunmaktadır.
İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Marmara Bölgesi
konumu sebebiyle iklim ve bitki çeşitliliğine sahiptir. Karadeniz
kıyılarında Karadeniz İklimi ve Ormanlar görülür.
Istrancaların
güneyinde Karasal İklim ve bozkır görülür.
Güney Marmara’da
bozulmuş Akdeniz İklimi ve Maki görülür. Burada yazlar sıcak ve kurak
kışlar ılık ve yağışlıdır.
TARIM VE HAYVANCILIK:
Yüzölçümüne göre
ekili-dikili alanı en fazla bölgemizdir. Sebebi engebenin az, düzlüklerin
fazla olmasıdır. Makineli tarım yaygındır. İklim çeşitliliği yetiştirilen
ürünleri de çeşitli kılmaktadır. Ulaşımın kolay olması, sulamanın yaygın
olması ve tüketici nüfusun fazla olması nedeniyle tarım gelişmiştir.
Fakat kalabalık nüfusa yetmediği için başka bölgelerden de gelmektedir.
Tütün: A.Pazarı
(Türkiye’de %8 ile 3.), Ayçiçeği: Ergene Havzası (Türkiye’de
1.)
Zeytin: Güney
Kıyılarında (Türkiye’de %27 ile 2.), Pamuk: Balıkesir (Yağışın azalması
sayesinde.)
Şekerpancarı:
Trakya-Alpullu, Adapazarı ve Susurlukta sulanabilen
alanlarda.
Buğday: İç
kesimlerde (Türkiye’nin %13’ü), Pirinç: Ergene ve Meriç havzalarında
(Türkiye’de 1.)
Mısır: Doğu
Marmara ve Trakya’da. (Türkiye’de 2.)
Hayvancılık
genellikle besicilik ve ahır hayvancılığı şeklindedir. Bunun sebepleri
tarım arazisinin fazlalığı, tüketici nüfusun fazla olması, pazarlama
sorununun olmaması ve yer şekilleri ve iklim şartlarının buna uygun
olmasıdır. İstanbul ve çevresinde kümes hayvancılığı, Bursa ve çevresinde
ipekböcekçiliği yapılmaktadır.
YERALTI ZENGİNLİKLERİ:
Bor: Susurluk,
Bigadiç- Balıkesir (Türkiye’de 1.), Volfram (Tungsten):Uludağ-Bursa,
Demirköy-Kırklareli (Türkiye’de 1.), Mermer: Güney Marmara, Linyit: Bölgenin
genelinde, Barit: Lapseki-Çanakkale, Doğalgaz: Kırklareli, Demir: Kocaeli ve
Sakarya, Manyezit-Magnezyum: Bilecik, Krom: Bursa, Kurşun-Çinko: Balıkesir ve
Çanakkale, Seramik Kili: İstanbul ve Çanakkale
ENDÜSTRİ:
Bölge ekonomisi
gelişmiştir. Milli gelirimizin %20’si bu bölgeden karşılanır. Sanayi
işçilerimizin yarısı burada çalışır ve sanayi ürünlerinin 1/3’ü bu
bölgeden karşılanır. Ulaşımını kolay olması, hammadde teminin kolay
olması, Hinterlandının geniş olması, işgücünün fazla olması, tüketici
nüfusunun fazla olması ve pazarlama kolaylığı gibi sebeplerle sanayisi
gelişmiştir. Enerji üretimi en az olan bölge olmasına rağmen enerji
tüketiminde ilk sıradadır. Türkiye’nin en büyük sanayi kuşağı olan
İstanbul-Kocaeli-Adapazarı bu bölgede yer alır. Bursa başka bir sanayi
ilidir. İstanbul en işlek ve gelişmiş limanımız olarak en büyük ithalat
limanımızdır.
İzmit’te İpraş
Petrol Rafinerimiz bulunmaktadır. Ambarlı-İstanbul’da Doğalgaz ve Fuel Oil,
Bursa ve Hamitabat’ta Doğalgaz, Kırklareli ve Orhaneli’nde termik
santraller vardır.
Bursa’da
dokumacılık, otomotiv ve konserve sanayisi vardır. İzmit’te ise kağıt,
petro-kimya ve İpraş Rafinerisi vardır.
NÜFUS VE YERLEŞME:
2000 Sayımına
göre bölgenin nüfusu 17.3 Milyondur .Nüfus yoğunluğu Km2’ye 258 kişidir.
Bu Türkiye ortalamasının çok üstündedir (Türkiye ortalaması 83 kişidir.)
Kentsel nüfusu en fazla olan bölgemizdir. Halkın % 79’u kentlerde
yaşar. Nüfusu çok fazla olduğu için diğer bölgelerden ürün alır. Nüfus
Çatalca-Kocaeli yarımadasına yoğunlaşmıştır. İstanbul en kalabalık ilidir.
İzmit, Adapazarı ve Bursa diğer büyük illeridir. Nüfus artış hızı %o
27’dir (Türkiye %o 18.34). Nüfus ve nüfus yoğunluğunda 1.
sıradadır.
TURİZM:
Turizm geliri en
fazla olan bölgemizdir. Bölgede başta İstanbul, Bursa ve Edirne olmak
üzere Osmanlı eserleri çoktur. Bursa’da kaplıcalar bulunmaktadır.
Balıkesir’de Kuş Cenneti bulunmaktadır. Bursa-Uludağ önemli bir kış
turizm merkezimizdir. Bölgede bulunan adalar ve kıyılar turist çeken
diğer yerlerdir. İstanbul bütün yıl fuar ve kongreler sayesinde önemli
sayıda turist çekmektedir.
TARİHİ ÖNEMİ:
Bilecik, Bursa,
Edirne ve İstanbul illerinin Osmanlı Tarihinde önemli yerleri vardır.
Bu kentler bu devletin başkentliğini yapmıştır. Çanakkale’de 1915te
Çanakkale Savaşına sahne olmuş bir kentimizdir.
BÖLGE
HAKKINDA NOTLAR:
Ø
Yüzölçümüne göre 6. Sıradadır.
Ø
Ortalama yükseltisi en az bölgedir.
Ø
Nüfus
ve nüfus yoğunluğu en fazla olan bölgedir.
Ø
En
fazla iç göç alan bölgedir.
Ø
Sanayisi en gelişmiş ve sanayi nüfusu en fazla
bölgedir.
Ø
İşçi
nüfusu en fazla bölgedir.
Ø
Alanına oranla ekili-dikili alanı en fazla
bölgedir.
Ø
İki
kıtada toprağı olup iki çok önemli boğaza sahiptir.
Ø
Orman
bakımından %19 ile 3. Sıradadır.
Ø
Yünlü
ve ipekli dokumada ilk sırada yer alan bölgedir.
Ø
Boğazlar ria kıyı tipidir.
Ø
İstanbul en büyük ithalat limanımızdır.
Ø
En
çok vergi veren bölgemizdir.
Ø
Bor
üretiminde Türkiye’de ve Dünyada ilk sıradadır.
Ø
Alanına oranla tarım arazisi en fazla bölgedir.
Ø
Ekonomimize katkısı daha çok sanayi alanındadır.
Ø
Hizmet
sektörünün en fazla olduğu bölgedir.
Ø
Çayır
ve otlakları en az bölgedir. (Alanının 1/10’undan az)
Ø
Ürün
vermeyen toprakları en az bölgedir.
Ø
Enerji
üretimi en az ama tüketimi en fazla bölgedir.
Ø
Turizm
gelirleri en fazla olan bölgedir.
Ø
Şeftali, Ayçiçeği, Pirinç ve Kestane üretiminde ilk
sıradadır.
Ø
Madenler bakımından en zengin ili Balıkesir’dir.
Ø
Kağıt
sanayisinin en fazla olduğu bölgedir.
Ø
Ortalama sıcaklık 14-16 derece, yağış 600-900
mm’dir.
Ø
En
fazla yağışı kışın, en azı yazın alır. Yazın Karadeniz ikliminin
etkisiyle yağış alır.
Ø
Okur
yazar oranı en fazla bölgedir.
Ø
Ekonomimize katkısı sanayi ve ticaret alanındadır.
Ø
Şehirleri: Edirne, Kırklareli, Tekirdağ, İstanbul, Yalova, Kocaeli,
Adapazarı, Bursa, Çanakkale, Balıkesir ve Bilecik’tir. |
|
| |
|
|
Yaş :
Kayıt tarihi :
12/03/08
Mesaj Sayısı :
607
Bulunduğunuz İl :
burda olmak önemli
Meslek/Hobi :
web tasarım
Tuttuğunuz Takım :
intekli
|
| Konu: Geri: BÖLGELER COĞRAFYASI Mayıs 14th 2008, 16:04 |
|
|
EGE
BÖLGESİ
KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:
Ülkemizin
batısında Ege Denizi kıyılarınca uzanan bölge, Marmara Bölgesi, İç
Anadolu ve Akdeniz Bölgeleriyle ve Ege Denizi ve Ege Adaları ile
komşudur.
Gerçek alanı olan
93.139 Km2 ile Türkiye topraklarının %10.1’ini kaplar. Alan bakımından 5.
Büyüklükteki bölgemizdir.
Nüfusu 2000
sayımına göre 8.9 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 96 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının biraz üstündedir. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83
kişi)
BÖLÜMLERİ:
1.Asıl Ege
Bölümü 2.İç Batı Anadolu Bölümü
YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:
Kıyıları:
Ege Denizinin
yerinde eskiden Egeid karası vardı. Bunun çökmesi sonucunda bugünkü
adalar meydana geldi. Bölge dağları kıyıya dik uzandığı için kıyı
girintili-çıkıntılı Enine Kıyı Tipidir.
Kıyıda bir çok
körfez, koy, yarmada ve buruna rastlanır. Edremit, Çandarlı, İzmir, Kuşadası,
Güllük, Gökova başlıca körfezleridir.Reşadiye, Bozburun, Dilek VE İzmir
başlıca yarımadalarıdır.
Ege kıyıları
girintili-çıkıntılı olduğu için en uzun kıyımızdır. Muğla’da en uzun
kıyıya sahip ilimizdir.
Dağları:
Asıl Ege Bölümü
faylanma hareketlerine uğradığı için Kaz Dağı, Madra Dağı, Yunt Dağı,
Bozdağlar, Aydın Dağları faylanma sonucu yüksekte kalmış horstlardır.
Bölümün güneyinde uzanan Menteşe Dağlarının uzanış yönü kıyıya
paraleldir.
İç Batı Anadolu’ya
gidildikçe yükseklik artar. Bu bölümde, Alaçam, Eğrigöz, Murat ve Sandıklı
Dağları vardır.
Ovaları:
İç Batı Anadolu
Bölümünde Yazılıkaya Platosu, Tavas- Çivril- Banaz-Örencik ovaları
vardır.
Asıl Ege
Bölümünde horstlar arasında kalan grabenler birer alüvyon ovasıdır.
Bunlar Bakırçay, Gediz, Küçük Menderes ve Büyük Menderes ovalarıdır.
Bunlar aynı adı taşıyan ve bol alüvyon taşıyan, akarsuları tarafından
oluşturulmuştur. Akarsuların döküldükleri yerlerde de delta ovaları da
oluşmuştur.
Akarsuları:
Bakırçay, Gediz,K.
Menderes, B. Menderes başlıca akarsularıdır. İç Batı Anadolu’da Susurluk
ve Sakarya Akarsularının bazı kolları da bulunmaktadır.
Gölleri:
Göl bakımından
fakir olan bölgede iki doğal göl vardır. Bunlar Marmara ve Çamiçi (Bafa)
Gölleridir. Adıgüzel, Kemer ve Demirköprü baraj gölleri de
vardır.
İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Bölgenin asıl
Ege Bölümünde graben ovaları sayesinde içlere kadar sokulan Akdeniz
İklimi görülür. Bu alanlarda yazları sıcak ve kurak, kışları ılık ve
yağışlı bir iklim görülür. Bitki örtüsü makidir ve yer yer ormanlara
da rastlanır.
İç Batı Anadolu
bölümüne gidildikçe yüksekliğin artması ve denize olan uzaklığı
sebebiyle iklim karasallaşır. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve
kar yağışlı Karasal İklim görülür. Bitki örtüsü de Bozkırdır.
TARIMI VE HAYVANCILIĞI:
Bölgenin yurt
ekonomisine katkısı daha çok tarım alanındadır. Bölümler arasında iklim
ve yeryüzü şekillerinin farklı olmasına bağlı olarak yetiştirilen
ürünler arasında da farklılık ve çeşit vardır.
Tütün: Kıyı
ovalarında yetiştirilir. Ülke üretiminin %65’ini yetiştiriri.
1.Sıradadır.
Pamuk: Asıl Ege
Bölümündeki alüvyal ovalarda ve özellikle güneye yakın bölgelerde
yetiştirilir. Ülke üretiminin %40’ını sağlar. 1. Sıradadır.
Zeytin: Kıyı
kesiminde, özellikle Edremit Körfezi çevresinde yetiştirilir.
1.Sıradadır.
İncir: En çok B.
Menderes vadisinde yetiştirilir. 1. Sıradadır.
Turunçgiller: En
çok Akdeniz İkliminin görüldüğü kıyı bölümünde
yetiştirilir.
Üzüm: En çok
Gediz Vadisinde yetiştirilir. Ülke üretiminin %35’ini sağlarken 1. Sırada
yer alır.
Pamuk: Asıl Ege
Bölümünün alüvyal ovalarında özellikle güney alanlarda
yetiştirilir.
Haşhaş: İç Batı
Anadolu’da Afyon ve Kütahya çevresinde kontrollü olarak
yetiştirilir.
Şekerpancarı: İç
Batı Anadolu Bölümünde yetiştirilir.
Tahıllar: İç Batı
Anadolu Bölümünde yetiştirilir.
YER ALTI KAYNAKLARI:
Krom: Muğla, Denizli, Kütahya.
Demir: Balıkesir ve Kütahya. 1.Sıradadır.
Linyit: Kütahya, Manisa, Muğla ve Denizli. 1.Sıradadır.
Civa: Uşak ve İzmir. 1.Sıradadır.
Bor:
Kütahya ve Eskişehir.
Manganez:
Uşak, Afyon ve Denizli.
Mermer: Afyon ve Denizli.
Titanyum: İzmir ve Manisa. 1.Sıradadır.
Muğla, Aydın ve İzmir.
Uranyum: Manisa, Aydın ve Uşak.
Tuz: İzmir-Çamaltı.
1.Sıradadır.
SANAYİSİ:
Sanayi
bakımından Marmara Bölgesinden sonra 2. sırada gelir. Bölümler arasında
gelişmişlik ve sanayi oranı bakımından büyük farklılık vardır. Asıl Ege
Bölümü sanayi bakımından daha gelişmiştir. Zaten bölgenin en büyük ve
gelişmiş kenti İzmir’de bu bölümde yer alır. İzmir sanayisi, fuarı, ve
ihracat limanı ile önemli bir kentimizdir. İzmir’de Aliağa Petrol
Rafinerisi de bulunmaktadır.
Bölgede dokuma,
şeker, çimento, termik ve hidroelektrik santraller vardır.
Yatağan-Muğla,
Tunçbilek-Kütahya, Soma-Manisa’da termik santraller vardır. Tek Jeotermal
Santralimiz Denizli-Sarayköy’de bulunmaktadır. Demirköprü, Adıgüzel ve
Kemer Hidroelektrik Santralleri de vardır.
NÜFUS VE YERLEŞME:
2000 Sayımına
göre bölgenin nüfusu 8.9 milyondur.Nüfus yoğunluğu Km2’ye 96 kişidir.
Bu Türkiye ortalamasına biraz üstündedir.En yoğun nüfuslu 3.
bölgemizdir. Kentsel nüfus daha fazladır % 61. Türkiye ortalamasına
yakındır (Türkiye %65). Nüfus kıyılarda, alüvyal ovalarda yoğunlaşmıştır.
İç kesimlere gidildikçe nüfus yoğunluğu azalır. Buralarda da nüfus
maden işletmelerinin çevresine ve ovalara toplanmıştır. Kıyıda Menteşe
Yöresi de dağlık alan olması nedeniyle az nüfuslanmıştır. Nüfus artış
hızı %o 16’dır (Türkiye %o 18.3)
TURİZM:
Bölge
Marmara’dan sonra turizm geliri en fazla 2. Bölgedir. Akdeniz İkliminin
görüldüğü kıyılar deniz turizmi açısından zengindir. Bölgede İlkçağ
uygarlıklarından ve Türk Devletlerinden kalan tarihi eserlerde
turistlerin ilgisini çeken yerlerdir. Pamukkale-Denizli Travertenleri de
güzel yerlerden biridir.
TARİHİ ÖNEMİ:
Bölge Kurtuluş
Savaşının en önemli savaşlarına sahne olmuştur. Kütahya ve Afyon bu
savaşların en önemlilerinin geçtiği illerimizdir.
BÖLGE
HAKKINDA NOTLAR:
Ø
Yüzölçümü bakımından 5.sıradadır.
Ø
Orman
bakımından %16’ile 4.sıradadır.
Ø
Ekili-dikili alan bakımından %24 ile 3. Sıradadır.
Ø
Kıyı
uzunluğu bakımından 1. Sıradadır.
Ø
Ekonomisi tarıma dayanır.
Ø
Sanayi
bakımından Marmara’dan sonra 2.sıradadır.
Ø
Zeytin,
üzüm, incir, haşhaş ve tütün üretiminde 1.sıradadır.
Ø
Linyitin en çok çıkarıldığı bölgedir. Termik Santralde çok
vardır.
Ø
En
fazla tuz üretilen bölgedir (İzmir-Çamaltı Tuzlası)
Ø
İlk
demiryolu İzmir-Aydın arsında kurulmuştur.
Ø
Asıl
Ege Bölümünde horst ve grabenler vardır.
Ø
En
önemli ihracat limanımız Doğal bir liman olan İzmir
Limanıdır.
Ø
En
önemli uluslar arası fuarımız İzmir’de kurulur.
Ø
Göl
yönünden en fakir bölgelerdendir.
Ø
Turizm
gelirleri bakımından Marmara’dan sonra 2. Sıradadır.
Ø
Dağların uzanış yönü sayesinde kıyıdaki Akdeniz İklimi iç
kesimler kadar sokulabilir.
Ø
Termik
Santrallerden elektrik üretimi açısından ilk sırada yer
alır.
Ø
Enine
Kıyı Tipi görülür.
Ø
En
uzun kıyıya sahip ilimiz Muğla’dır.
Ø
Denizli-Pamukkale Travertenleri vardır.
Ø
Çiniciliğin ve halıcılığın merkezi konumundadır. Kütahya
çinicilikte ilk sırada yer alır.
Ø
Akarsular bol alüvyon taşıyarak menderesler çizerek akarlar. Delta
ovaları oluştururlar.
Ø
Sünger
avcılığı Bodrum kıyılarında yapılır.
Ø
Seracılıkta Akdeniz’den sonra 2. Sıradadır.
Ø
Tek
Jeotermal Santralimiz Denizli-Sarayköy’dedir.
Ø
İlleri:İzmir, Manisa, Aydın, Denizli, Kütahya, Afyon,
Uşak |
|
| |
|
|
Yaş :
Kayıt tarihi :
12/03/08
Mesaj Sayısı :
607
Bulunduğunuz İl :
burda olmak önemli
Meslek/Hobi :
web tasarım
Tuttuğunuz Takım :
intekli
|
| Konu: Geri: BÖLGELER COĞRAFYASI Mayıs 14th 2008, 16:04 |
|
|
AKDENİZ
BÖLGESİ
KONUMU,
SINIRLARI VE KOMŞULARI:
Bölge yurdumuzun
güneyinde, Akdeniz boyunca bir şerit halinde uzanır. Komşuları Ege, İç
Anadolu, Doğu Anadolu ve Güney Doğu Anadolu Bölgeleri, Suriye, Kıbrıs
Adası ve Akdeniz ile komşudur. Gerçek Alanı 122.927 Km2’dir. Ülkemizin %
15’ini kaplar ve Alan bakımından 5.sırada yer alır.
Nüfusu 2000
sayımına göre 8.7 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 71 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83 kişi).
Kentsel nüfus % 60’tır (Türkiye ortalaması %65). Nüfus artış hızı %o
22’dir (Türkiye ortalaması %o 18.3)
BÖLÜMLERİ:
1.Adana
Bölümü
2.Antalya
Bölümü
YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:
Dağları: Bölge genel
olarak Toros Dağları ve yüksek platolarla kaplıdır. Batı Toroslar, Bey
Dağları, Çiçekbaba ve Barla Dağları, Sultan Dağı, Dedegöl ve Geyik
Dağları, Orta Toroslar, Bolkar Dağları, Aladağlar, Tahtalı ve Binboğa
Dağları, Nur Dağları. Karadeniz Bölgesinde olduğu gibi dağların uzanış
yönü ulaşıma elverişli olmadığı için ulaşım ancak geçitlerden sağlanır.
Bu geçitler Çubuk, Gülen ve Gürbulay Geçitlerdir.
Platoları: Taşeli ve Teke
Platoları
Ovaları: Çukurova, Amik,
Antalya, Göller Yöresindeki Çöküntü Ovaları.
Akarsuları: Bölgedeki
akarsular iklim sebebiyle düzensiz akışa sahiptir. Akarsuları kışın
kabarır, yazın ise çok azalır. Asi, Seyhan, Ceyhan, Göksu, Manavgat, Aksu
ve Dalaman başlıca akarsularıdır. Manavgat ve Aslantaş Baraj Gölleri de
bulunmaktadır.
Gölleri: Beyşehir, Eğirdir,
Burdur, Kovada, Acıgöl, Suğla, Söğüt, Salda, Elmalı ve Avlan başlıca
gölleridir.
İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Bölgenin Akdeniz
yamaçlarında Akdeniz İklimi ve Maki Bitki Topluluğu görülür. Yazları
sıcak ve kurak, kışları ılık ve yağışlıdır.
Dağların kuzey
yamaçlarında ve göller yöresindeyse iklim karasallaşır. Bitki örtüsü de
bozkırdır. Bu alanlarda yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar
yağışlıdır. Yer yer ormanlara da rastlanır.
TARIM
VE HAYVANCILIK:
Buğday: Bölgenin
dağların kuzey yamaçlarındaki karasal iklimin görüldüğü alanlarda
görülür.
Pirinç: Amik
Ovasında ve Maraş çevresinde görülür.
Pamuk: Çukurova ve
kıyı ovalarında. Türkiye’de 2. Sırada görülür.
Tütün: Burdur ve
Göller Yöresinde yetiştirilir.
Turunçgiller:
Akdeniz İkliminin görüldüğü kıyı kesiminde görülür.
Muz: Mersin ve
Anamur çevresinde yetiştirilir. Türkiye’de 1 sıradadır.
Zeytin: Kıyı
kesiminde yetiştirilir.
Göller Yöresinde:
Ananas, Haşhaş, Gül ve Şekerpancarı yetiştirilir.
Seracılık: Akdeniz
Bölgesi ilk sırada yer alır.
Sebzecilik: Mersin
ve Antalya çevresinde turfanda sebze yetiştirilir.
Bölgenin
hayvancılığı fazla gelişmemiştir. Genelde yaylacılık faaliyetiyle birlikte
yapılır. Sığır, Koyun ve Kıl Keçisi yetiştirilir.
YER ALTI ZENGİNLİKLERİ:
Krom: Adana,
Denizli ve Muğla’da (Türkiye’de 1.)
Barit: Antalya,
İçel ve Konya’da (Türkiye’de 1.)
Boksit (Alüminyum):
Antalya, Konya, Adana ve Hatay (Türkiye’de 1.)
Kükürt:
Isparta-Keçiborlu
Demir: Adana ve
İçel
Amyant:
Hatay-İskenderun
Manganez: Adana,
Muğla ve Burdur
Petrol:
Adana
ENDÜSTRİ:
Adana Bölümünde:
Dokuma, Tütün, Gıda, Kimya, Tarım Araçları, Çimento, Madeni Eşya, Tuğla,
Ataş-Mersin’de Ataş Petrol Rafinerisi, ve Mersin Limanı
bulunmaktadır.
Antalya Bölümünde:
Ferro Krom, Yağ, Gülyağı, Çimento, Tuğla, Tarım Araçları, Halıcılık,
faaliyeti yapılmaktadır.
TURİZM:
Burdur’da İnsuyu
Mağarası, Alanya’da Damlataş Mağarası, Tarsus’ta Yedi Uyuyanlar Mağarası,
Mersin’de Cennet ve Cehennem Obruğu, Plajları
bulunmaktadır.
NÜFUS
VE YERLEŞMESİ:
Nüfusu 2000
sayımına göre 8.7 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 71 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83 kişi).
Kentsel nüfus % 60’tır (Türkiye ortalaması %65). Nüfus artış hızı %o
22’dir (Türkiye ortalaması %o 18.3)
Fakat tarım
alanlarının ikliminde uygun olması nedeniyle verimli olması nüfusun bu
alanlara toplanmasına neden olmuştur. Bunun yanında Toroslar ve
Platolarda nüfus çok seyrektir. Bölge nüfusun %70’i Adana Bölümüne
toplanmıştır.
BÖLGENİN
GENEL ÖZELLİKLERİ:
Ø
Yüzölçümü bakımından % 15 ile 4. Sıradadır.
Ø
Orman
bakımından % 21 ile 2. Sıradadır. Ama Maki olduğu için ekonomik değeri
yoktur
Ø
iklimin etkisi ile orman yangınları çok görülür.
Ø
Ekili-Dikili alanlar bakımından % 18 ile 5.
Sıradadır.
Ø
Dağların uzanış yönü nedeniyle Boyuna Kıyı Tipi
görülür.
Ø
Ekonomisi tarıma dayanır ve Sanayi 2. Sırada
gelir.
Ø
Sanayi
bakımından Türkiye’de 3. Sırada gelir.
Ø
Susam,
yerfıstığı, turunçgiller, muz, gül ve soya fasülyesi üretiminde Türkiye’de
ilk sırada gelir.
Ø
İklimi
nedeniyle tropikal bir bitki olan muz sadece bu bölgede
yetiştirilir.
Ø
Karstik Yer şekillerine en çok bu bölgede
yetiştirilir.
Ø
Kışları en ılık bölgemizdir.
Ø
Üçüncü
büyük Kapalı Havzamız olan Göller Yöresi Antalya Bölümünde yer
alır.
Ø
Çukurova en büyük delta ovamızdır ve Seyhan ve Ceyhan Nehirleri
tarafından oluşturulmuştur.
Ø
İklim
sayesinde yılda birden fazla ürün alınabilmektedir.
Ø
Sıcaklık ve buharlaşma nedeniyle en tuzlu denizimiz
Akdeniz’dir.
Ø
Kışları en kısa süren bölgemizdir.
Ø
Sebze
ve Meyvenin en erken olgunlaştığı bölgemizdir.
Ø
Don
olaylarının en az olduğu bölgemizdir.
Ø
Mevsimlik işçi göçünün en fazla olduğu
bölgemizdir.
Ø
Göl
bakımından en zengin bölgemizdir.
Ø
Platolarında nüfus çok seyrektir.
Ø
Toroslar ulaşımı olumsuz yönde etkiler.
Ø
Yıl
içinde gölge uzunluğunun en kısa olduğu
Ø
Güneşlenme süresinin en fazla olduğu bölgedir.
Ø
Derece
ortalama sıcaklık ile en sıcak bölgemizdir.
En son Taha tarafından Mayıs 14th 2008, 16:08 tarihinde değiştirildi, toplamda 1 kere değiştirildi |
|
| |
|
|
Yaş :
Kayıt tarihi :
12/03/08
Mesaj Sayısı :
607
Bulunduğunuz İl :
burda olmak önemli
Meslek/Hobi :
web tasarım
Tuttuğunuz Takım :
intekli
|
| Konu: Geri: BÖLGELER COĞRAFYASI Mayıs 14th 2008, 16:04 |
|
|
GÜNEY DOĞU ANADOLU BÖLGESİ
KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:
Ülkemizin
güney doğusunda yer alan bölge nüfus ve yüzölçümü en küçük
bölgemizdir. Akdeniz, Doğu Anadolu Bölgeleriyle, Suriye ve Irak
Devletleriyle komşudur.
Gerçek Yüzölçümü
59.176 km2’dir. Alan bakımından ülkemizin % 7,5’ini kaplar en küçük
bölgemizdir.
Nüfusu 2000
sayımına göre 6.6 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 112 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının üstündedir (Türkiye ortalaması Km2’ye 83
kişi)
BÖLÜMLERİ:
1.Dicle Bölümü
2.Orta Fırat Bölümü
YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:
Dağları ve Düzlükleri: Bölgenin yüzey
şekilleri sadedir. Genellikle platolarla ve ovalarla kaplıdır. Yer
şekilleri tarıma elverişlidir. Batıdan doğuya gidildikçe yükseklik artar.
İki bölümün ortasında Karacadağ Sönmüş Volkan dağı bulunur. Bu bölgenin
tek ve en yüksek dağıdır. Dicle Bölümünde Gaziantep ve Şanlıurfa
Platoları vardır. Orta Fırat Bölümünde Diyarbakır Havzası ve Mardin
Eşliği (Yüksek bir düzlüktür.) vardır.
Akarsuları Ve Gölleri: Fırat ve kolları Göksu ve
Nizip, Dicle ve kolları Botan, Garzan ve Batman kolları başlıca
akarsularıdır.
Bölgede doğal göl
yoktur. Akarsularının hidroelektrik gücü fazladır. Bu nedenle bir çok
baraj gölü vardır. Fırat Nehri’nin üzerinde ******, Karakaya, Hancağız
Baraj Gölleri, Dicle nehri üzerinde Kıralkızı, Ilısu, Cizre Baraj Gölleri.
İLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Bölgenin batısında
Akdeniz ikliminin etkileri hissedilir. Yazları sıcak ve kurak geçer.
Fakat kışları Akdeniz Bölgesine göre daha serindir. Bu bölümde don ve
karada rastlanır. Yağışların çoğu kışın düşer. Yıllık yağış 500-600
mm’dir. Yağışın az olmamasına rağmen sıcaklık ve güneyden esen çöl
rüzgarları yüzünden buharlaşma meydana gelir ve bu da kuraklığa sebep
olur. Ülkemizin en yüksek sıcaklıkları bu bölgede ölçülür. Tarımda
sulama ihtiyacı çok olur. Bölgenin doğusuna gidildikçe deniz
etkilerinden uzaklaşılır ve yükseklik artar, sıcaklıklar düşer. Kar ve
don olayları daha çok görülmeye başlar.
Bölgenin alçak
kesimlerinde ve batısında bozkır görülür. Dağ yamaçları, yüksek yerler
ve akarsu kenarlarında orman ve çalılık ağaçlara da
rastlanır.
TARIM VE HAYVANCILIK:
Bölgenin ekonomisi
tarıma dayanır. Ülke ekonomisine katkısı da bu alandadır. Tarıma
elverişli tarım alanları ve düzlüklere sahip olmasına rağmen yaz
kuraklığı ve sulama ihtiyacı nedeniyle tarım zorlaşır. GAP Projesinin
yapılması ile birlikte artan sulama imkanları bölgenin tarımını
artırmaya başlamıştır.
Bölgenin tarıma
karasal iklim ürünlerine daha çok elverişlidir. En çok yetiştirilen
ürünler şunlardır.
Mercimek: Türkiye
üretiminde ilk sırada yer alır.
Buğday, Keten,
Pamuk, Çeltik (Pirinç), Nohut ve Susam yetiştirilen bazı
ürünlerdir.
Gaziantep
Platosunda Antepfıstığı, Zeytin ve Üzüm yaygıdır.
Siirt’te
Antepfıstığı üretimi başlamıştır.
Akarsu
kenarlarındaki sulanabilen ovalarda sebze ve meyvede (Başta Karpuz olmak
üzere) yetiştirilmektedir.
Bölgede platolar
ve bozkırlar çok görüldüğü için küçükbaş Hayvancılık (Koyun, Keçi) çok
yapılır. Keçi daha çok yüksek alanlarda yaygındır. Bu sayede bölgede
hayvansal ürünler ticareti de yapılmaktadır.
YER ALTI KAYNAKLARI:
Fosfat:
Mardin-Mazıdağı, Doğalgaz: Mardin-Çamurlu
Petrol: Batman-
Beşiri ve Batman, Siirt-Kurtalan-Baykan ve Barzan, Adıyaman-Kahta ve
Diyarbakır.
Linyit:
Adıyaman-Gölbaşı, Manganez: Kilis
NÜFUS VE YERLEŞME:
Nüfusu 2000
sayımına göre 6.6 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 112 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının üstündedir (Türkiye ortalaması Km2’ye 83 kişi).
Yoğunluk bakımında en yoğun 2. bölgedir. Nüfus artış hızı %o 25’tir
(Türkiye %o 18.34). Bölgede kentsel nüfus % 62’dir (Türkiye ortalaması
%65). Bölgede toplu yerleşme ve kerpiç evler yaygındır. Nüfus batı
kesiminde, dağ etekleri ve akarsu boylarında
yoğunlaşmıştır.
TURİZM:
Adıyaman-Nemrut
Dağı, Şanlıurfa- Balıklı Göl ve Tarihi Eserler.
TÜRK EKONOMİSİNE KATKISI:
Türkiye
Petrolünün 1/7’si bu bölgeden sağlanır. Geri kalanı dış ülkelerden
ithal edilir. Batman’da Petrol Rafinerisi vardır. GAP Projesinin
bitirilmesi ile tarımdaki su ihtiyacı karşılanacak ve bölge ekonomisi
daha zenginleşecektir. Bunun ülke ekonomisine büyük katkısı olacaktır.
BÖLGENİN GENEL ÖZELLİKLERİ:
Ø
Alan
bakımından en küçük bölgedir.
Ø
Nüfus
bakımından sonuncu olmasına rağmen alanı küçük olduğu için yoğunluk
fazladır.
Ø
Orman
bakımından % 1 ile son sırada yer alır.
Ø
Ekili-Dikili alan bakımından % 20 ile 4.
Sıradadır.
Ø
Ekonomisi tarıma dayanır. Hayvancılık 2. Sırada yer
alır.
Ø
Antepfıstığı, mercimek ve karpuz üretiminde ilk sırada yer
alır.
Ø
Fosfat
ve Petrol üretiminde ilk sıradadır.
Ø
Buharlaşma ve yaz kuraklığının en fazla olduğu
bölgedir.
Ø
Hiç
doğal gölü yoktur.
Ø
En
yüksek yeri Karacadağ Sönmüş Yanardağıdır.
Ø
GAP
Projesi bölgede halen sürmektedir.
Ø
Türkiye’nin en büyük ve önemli baraj gölleri bölgede yer
alır. |
|
| |
|
|
Yaş :
Kayıt tarihi :
12/03/08
Mesaj Sayısı :
607
Bulunduğunuz İl :
burda olmak önemli
Meslek/Hobi :
web tasarım
Tuttuğunuz Takım :
intekli
|
| Konu: Geri: BÖLGELER COĞRAFYASI Mayıs 14th 2008, 16:04 |
|
|
DOĞU
ANADOLU BÖLGESİ
KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:
Ülkemizin doğusunda
yer alan bölge kabaca üçgene benzer. Marmara ve Ege Bölgeleri hariç her
bölge ile komşudur. Suriye hariç bütün doğu komşularımızla sınırı vardır.
Alanı 165.436
Km2’dir. Bu gerçek alanı ile ülkemizin %21’ini kaplar ve en büyük
bölgemizdir.
Nüfusu 2000
sayımına göre 6.1 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 37 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının çok altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83
kişi)
BÖLÜMLERİ:
1.Yukarı Fırat
Bölümü
2.Yukarı Murat
Van Bölümü
3.Erzurum-Kars
Bölümü
4.Hakkari
Bölümü
YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:
Dağları: En yüksek
bölgemizdir. Ortalama yükseltisi 2000-2200 metredir. Bölgede dağlar üç
sıra halinde uzanır.
Kuzeyde: Çimen, Kop,
Esence, Karasu, Allahuekber Dağları
Ortada: Mercan
(Munzur), Karasu-Aras Dağları
Güneyde: Güneydoğu
Toroslar ve Buzul (Cilo) Dağları bulunmaktadır.
Van Gölünün
kuzeyinde volkanik dağlar vardır. Bunlar Ağrı, Tendürek, Aladağ, Süphan,
Nemrut Dağlarıdır.
Düzlükleri: Kıvrım dağları
arasında çöküntü ovaları vardır. Bu ovalar: Elbistan, Malatya, Elazığ,
Bingöl, Muş, Van, Başkale, Hakkari, Yüksekova güneydekilerdir. Kuzeyde ise
Erzincan, Tercan, Aşkale, Erzurum, Pasinler, Horasan, Kağızman ve Iğdır
vardır. Tunceli ve Erzurum-Kars Platoları da diğer
düzlüklerdir.
Akarsuları: Karasu ve Murat birleşerek Fırat Nehrini oluşturur. Bu nehir
Dicle Nehri ve onunla birleşen Büyük Zap Kolu ile yabancı topraklara
giderek Basra Körfezinden denize dökülmektedir. Aras ve Kura nehirleri
de yine başka topraklara giderek Hazar Denizine dökülmektedir. Bu
akarsuların yüzey şekilleri ve engebe nedeniyle hidroelektrik enerji
üretme güçleri fazladır.
Gölleri: Van Gölü
ülkemizin en büyük gölüdür ve suyu sodalıdır. Bölgenin diğer gölleri
şunlardır: Erçek, Nazik, Çıldır, Hazar ( Tektonik Göllerdir), Balık, Haçlı,
Nemrut (Krater Gölleri), ve Akgöl.
Ayrıca bölgede Keban ve Karakaya Baraj Gölleri de bulunmaktadır.
Değerlendirme: Bölgeye Yurdumuzun
çatısı diyebiliriz. Bölgeyi kaplayan yüksek dağlar bölgenin her
özelliğini yakından etkilemektedir. Dağlar doğudan batıya uzandığı için
kuzey-güney doğrultusunda ulaşım zordur. Tarım alanları azdır iklimi çok
serttir. Tarım ürünleri çeşitli değildir. Sanayi ve ticareti de
gelişmemiştir.
İKLİM VE BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Bölgenin
iklimine yükselti ve karasallık hakimdir. Sert karasal iklim yaşanır.
Kışları uzun, soğuk ve kar yağışlıdır. Don olayı çok görülür. Yazları
sıcak, kurak ve kısadır. En fazla yağış ilkbaharda görülür. Erzurum-Kars
Bölümünde ise yazın görülür.Günlük ve yıllık sıcaklık farkları fazladır.
Yıllık yağış miktarı 500-600 mm dir. Buharlaşma az olduğu için bu
yeterlidir. Yıllık sıcaklık 5-6 derecedir ve en soğuk bölgedir. Bölgeye
kuzey rüzgarları (Poyraz) hakimdir. Bölgenin doğal bitki örtüsü bozkır
(Step)’tir. Dağ yamaçlarında bozulmuş orman ve dağların yükseklerinde
dağ çayırlarına rastlanır.
TARIM VE
HAYVANCILIK:
Yükselti ve
engebeli yer şekilleri nedeniyle tarım alanları azdır. Tarım en çok
güneydeki çöküntü ovalarında yapılır. Bölgede en çok arpa ve buğday
yetiştirilir. Bitlis, Malatya, Elazığ’da Şekerpancarı; Iğdır’da Pamuk;
Malatya’da Kayısı (1.); yetiştirilir. Patates ve lahana diğer ürünlerdir.
Sıcaklık çok düşük olduğu için sebze üretimine en az elverişli
bölgemizdir.
Kars ve Bitlis’te
arıcılık yapılır. Türkiye bal üretiminin % 20’si buradan sağlanır.
Bölgede tarım
alanları az otlak ve meralar fazla olduğu için hayvancılık en önemli
faaliyettir. Yüksek yerlerde büyükbaş, çöküntü ovalarda küçükbaş
hayvancılık yaygındır. Bölge halkının % 80’i tarım ve hayvancılıkla
uğraşır.
YER ALTI ZENGİNLİKLERİ:
Demir:
Sivas-Divriği, Malatya-Hekimhan ve Hasançelebi (1.) ; Krom:
Diyarbakır-Ergani, Elazığ-Guleman-Alacakaya (1.); Bakır: Elazığ-Maden;
Malatya-Pötürge (2.); Kalay: Elazığ ve çevresinde; Kurşun-Çinko: Elazığ-Keban,
Malatya-Darende; Oltu Taşı: Erzurum-Oltu (1.); Linyit: K.Maraş-Afşin-Elbistan;
Erzurum-Aşkale; Barit: Muş, K.Maraş-Elbistan; Amyant (Asbest): Erzincan-İliç;
Kayatuzu: Kars-Kağızman, Erzurum,Ağrı,Iğdır;
ENDÜSTRİSİ:
Fazla
gelişmemiştir. Olanlarda tarıma dayanır. Bir çok ilde et kombinaları
vardır. Et üretimimizin % 25’i bu bölgeden sağlanır.Malatya ve Bitlis’te
sigara, Elazığ’da gübre, Erzurum ve Malatya’da deri sanayisi
bulunmaktadır. Bir çok ilde şeker ve çimento fabrikası da bulunmaktadır.
Malatya ve Erzincan’da dokuma ve iplik fabrikası vardır. Keban’da simli
kurşun işletmeleri, Divriği’nde Demir-Çelik Fabrikası, Elazığ’da Ferro-Krom
Fabrikası vardır.
Kahramanmaraş’ta
Afşin, Elbistan ve Sivas Kangal’da termik santral
bulunmaktadır.
NÜFUS VE YERLEŞME:
Nüfusu 2000
sayımına göre 6.1 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 37 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının çok altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83 kişi)
Yoğunluk bakımında en az bölgedir.
Yani nüfusu en
seyrek bölgemizdir. Nüfus çöküntü ovalarında toplanmıştır. Toplu yerleşme
görülür.Nüfusun % 48’i kırsal kesimde yaşar ve tarım ve hayvancılıkla
uğraşır. Nüfus artış hızı %o 14 ile Karadeniz’den sonra en az bölgedir
(Türkiye ortalaması %o 18.34). Sanayisi çok az olduğu için Karadeniz
Bölgesinden sonra en çok göç veren bölgemizdir. Malatya, Erzurum ve
Elazığ en kalabalık illeridir.
TÜRKİYE EKONOMİSİNE KATKISI:
Bölgenin sanayisi
ve tarımı geridir. Ekonomimize katkısı daha çok hayvancılık alanındadır.
Hayvan ürünlerinin ekonomimize katkısı % 25’tir.
TARİHİ ÖNEMİ:
Erzurum Kongresi
bu bölgede yapılmıştır.
BÖLGENİN
GENEL ÖZELLİKLERİ:
Ø
En
büyük bölgemizdir. Ülkemizin % 21’ini kaplar.
Ø
Nüfus
yönünden 6., yoğunluk yönünden 7. sıradadır.
Ø
Orman
bakımından % 7 ile 6. sıradadır.
Ø
Ekili-Dikili arazi bakımından % 10 ile sonuncudur.
Ø
En
fazla enleme sahip bölgedir.
Ø
Sanayisi en geri bölgedir.
Ø
Ekonomisi ve ülke ekonomisine katkısı hayvancılık
alanındadır.
Ø
Kayısı
üretiminde Malatya 1. sıradadır.
Ø
En
zengin yer altı kaynakları Yukarı Fırat Bölümünde yer
almaktadır.
Ø
‘2000-2200 metre ile en yüksek bölgedir.
Ø
Göl
yönünden zengindir hatta en büyük göle sahiptir (Van
Gölü)
Ø
En
çok göç veren 2. bölgedir.
Ø
Tarım
ürünlerinin en geç olgunlaştığı bölgedir.
Ø
En
soğuk ve kışları en uzun bölgedir.
Ø
Hidroelektrik üretiminde 1. tüketiminde 7.
sıradadır.
Ø
Günlük
ve yıllık sıcaklık farkının en fazla olduğu bölgedir.
Ø
Turizm
gelirleri en az ve ulaşımı en kötü bölgedir.
En son Taha tarafından Mayıs 14th 2008, 16:05 tarihinde değiştirildi, toplamda 2 kere değiştirildi |
|
| |
|
|
Yaş :
Kayıt tarihi :
12/03/08
Mesaj Sayısı :
607
Bulunduğunuz İl :
burda olmak önemli
Meslek/Hobi :
web tasarım
Tuttuğunuz Takım :
intekli
|
| Konu: Geri: BÖLGELER COĞRAFYASI Mayıs 14th 2008, 16:04 |
|
|
İÇ ANADOLU BÖLGESİ
KONUMU, SINIRLARI VE KOMŞULARI:
Doğu Anadolu’dan
sonra 2. büyük bölgemizdir. Anadolu Yarımadasının ortasında yer alır.
G.Doğu Anadolu Bölgesi hariç her bölgeyle komşudur. Alanı 163.057 Km2
dir. Ülkemizin % 20’sini kaplar.
Nüfusu 2000
sayımına göre 11.6 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 71 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 71
kişi)
BÖLÜMLERİ:
1.Konya
Bölümü
2.Yukarı Sakarya
Bölümü
3.Orta Kızılırmak
Bölümü
4.Yukarı
Kızılırmak Bölümü
YERYÜZÜ ŞEKİLLERİ:
Dağları: Yer şekilleri
sadedir. Engebeli arazi fazla olmadığı için arazi ulaşıma uygundur.
Ortalama Yükselti 800-1000 metredir. Bölgenin en yüksek yeri doğu
bölümüdür. Kıvrım dağları da bu bölümde yer alır. Akdağlar, Hınzır
Dağları, Tecer Dağları, Yıldız Dağları bu kıvrım dağlarıdır. Bölgenin
güneyinde volkanik dağlar vardır.Bunlar Erciyes Dağı (3917 m en yüksek
yeri), Melendiz, Hasandağı, Karacadağ, Karadağ’dır.
Platoları: Haymana,
Cihanbeyli, Obruk, Bozok (Kızılırmak), Yazılıkaya, (Bayat), Uzunyayla
platoları vardır.
Ovaları: Konya Ovası
(Türkiye’nin en büyük ovası), Ereğli, Aksaray, Sakarya, Eskişehir, Ankara,
Kayseri ve Develi Ovaları
Akarsuları: Kızılırmak, Sakarya,
Porsuk Çayı, Delice Irmağı.
Gölleri: Bölgenin güneyinde
kapalı havzalar vardır. Tuz Gölü (2.Büyük Gölümüz), Akşehir, Eber, Ilgın
(Çavuşçu), Tuzla, Seyfe, Mogan, Sultan Sazlığı vardır. Sakarya Nehri
üzerinde Sarıyar ve Gökçekaya; Kızılırmak Nehri üzerinde de Hirfanlı ve
Kesikköprü baraj gölleri vardır.
İKLİM
VE BİTKİ ÖRTÜSÜ:
Bölge dağlarla
çevrili olduğu için yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar
yağışlıdır. Don olayları çok görülür. En az yağış alan bölgedir.
Ortalama yağış 400 mm’dir. Bunun en önemli sebebi bölgenin dağlarla
çevrili olmasıdır. Doğal bitki örtüsü bozkırdır. Bölgede özellikle
doğudaki dağlık alanlarda ormanlara da rastlanır. Orman bakımından % 9
ile 5. sıradadır. Akarsu boylarında kavakçılıkta yapılır.
TARIMI NE HAYVANCILIK:
Bölgenin ekonomisi
tarıma dayanır. Ekili-dikili alanlar bakımından Marmara Bölgesinden sonra
2. sırada yer alır (% 27). Çalışan nüfusun büyük bölümü tarımda çalışır.
Fakat tarımın en önemli sorunu sulama ihtiyacıdır. Bölgede en çok
üretilen ürün buğdaydır. Diğer ürünler şekerpancarı ( şeker fabrikaları
bölgede fazladır.), Üzüm, Mercimek, Yulaf, Çavdar, Ayçiçeği, Haşhaş, çeşitli
meyveler ve sebzelerdir.
Bölgede küçükbaş
hayvancılık yaygın olarak yapılır. Ankara çevresinde tiftik keçisi, Sivas
ve Konya çevresinde koyun çok yetiştirilir.
YER ALTI ZENGİNLİKLERİ:
Krom:
Eskişehir-Mihalıççık, Kayseri ve Sivas. Kayatuzu: Kırşehir, Çankırı,
Nevşehir, Yozgat. Linyit: Sivas-Kangal. (Burada bir de termik santralde
bulunmaktadır.)Demir: Kayseri-Develi, Sivas-Kangal, Ankara-Haymana. Toryum:
Eskişehir-Sivrihisar. Çinko: Konya-Bozkır, Niğde-Bor (Türkiye’de 2.
sırada). Lületaşı: Eskişehir (Türkiye’de ve Dünya’da 1.). Volfram:
Kırıkkale-Keskin, Niğde (Türkiye’de 2. sırada).
ENDÜSTRİSİ:
Sanayi Yukarı
Sakarya Bölümünde gelişmiştir.
Eskişehir:
Lokomotif, besin, motor, çimento, inşaat, malzemeleri, şeker, et deri sanayisi
vardır.
Ankara: Dokuma,
besin, tarım araçları, çimento, alkollü içki, mobilya, selüloz, kağıt, karton,
deri ve et sanayisi vardır.
Konya: Tarım
araçları, besin, motor, çimento, süt ürünleri, inşaat malzemeleri, selüloz,
kağıt ve şeker s.
Kayseri: Halıcılık,
meyve suyu, pamuklu dokuma, pastırma ve sucuk sanayisi.
Kırıkkale: Silah
sanayi, Orta Anadolu Rafinerisi.
Sivas: Besin, Yem,
Çimento, demir-çelik, et entegre, demiryolları bakım ve onarım tesisleri
vardır.
NÜFUSU VE YERLEŞMESİ:
Nüfusu 2000
sayımına göre 11.6 milyondur. Nüfus yoğunluğu Km2’ye 71 kişidir. Bu
Türkiye ortalamasının altındadır. (Türkiye ortalaması Km2’ye 83 kişi).
Nüfus artış hızı %o 16’dır (Türkiye ortalaması %o 18.34).
Nüfusun % 69’u
kentte yaşar (Türkiye ortalaması % 65). Yukarı Sakarya Bölümü en yoğun
nüfuslu alandır. Nüfus genellikle bölgenin çevresindeki dağ eteklerindeki
ovalara yoğunlaşmıştır. Ülkemizin başkenti ve 2.büyük kenti Ankara
bölgede yer almaktadır.
TÜRKİYE EKONOMİSİNE KATKISI:
Ekonomisinde
tarım hakim faaliyettir. Bölge yurdumuzun tahıl ambarıdır. Yurdumuzda
Buğday (%35), Arpa (%45), Şekerpancarı (%40), Baklagiller (%30), Meyvecilik
(%20) oranında yapılır. Bölgede Ankara, Eskişehir, Konya, Kayseri, Kırıkkale
ve Sivas gibi sanayi kentleri vardır. Türkiye Endüstri üretiminin %
15’i bu bölgemizden sağlanmaktadır. Bölgenin turizm gelirleri de
fazladır.
TARİHİ ÖNEMİ:
Sivas Kongresi
Sivas kentinde yapılmıştır. Ankara’da da ilk TBMM açılmıştır. Bu tarihten
sonra Milli Mücadelenin merkezi olmuştur.
BÖLGENİN GENEL
ÖZELLİKLERİ:
Ø
En
fazla nadasa bırakılan bölgedir.
Ø
En
büyük kapalı havzamız buradadır (Tuz Gölü)
Ø
En
tuzlu gölümüz %o ile Tuz Gölüdür.
Ø
Lületaşının
tek çıkarıldığı yer Eskişehir’dir.
Ø
Karstik
şekillere en çok rastlanan 2.bölgemizdir. (Sivas, Çankırı)
Ø
İklimden
dolayı kerpiç en çok kullanılan yapı malzemesidir.
Ø
Ulaşımı
yeryüzü şekilleri sayesinde çok uygundur.
Ø
En
az yağış alan bölgemizdir
Ø
Ortalama
yükseltisi 1000 metredir. En yüksek yeri Erciyes Dağıdır.
Ø
Küçükbaş
hayvan sayısı en fazla olan bölgedir.
Ø
Nüfus
bakımından 2. olmasına rağmen alanı büyük olduğu için yoğunluk
azdır.
Ø
Tek uçak
fabrikamız Eskişehir’dedir.
Ø
Ekonomisi
tarım ve hayvancılığa dayanır.
Ø
İklimi sert
ve karasaldır.
Ø
Kentleşme
oranı düşük, kırsal yerleşme topludur.
Ø
Yaz
kuraklığının erken başlaması sebze üretimini olumsuz yönde
etkiler.
Ø
Bölgede
endüstri bitkilerinden şekerpancarı, tahıllardan buğday çok
yetiştirilir.
Ø
En
uzun akarsuyumuz Kızılırmak nehrinin büyük kısmı bölgededir. |
|
| |
|
|
|
| 1 sayfadaki 1 sayfası |
|
|
| Bu forumun müsaadesi var: |
Bu forumdaki mesajlara cevap veremezsiniz
|
|
|
|
|
|
| |
Anasayfa 
